zaterdag 31 december 2016

JAARZOEN

2016

je kwam na twee moeilijke jaren
en aanvankelijk durfde ik eigenlijk niet
te hopen dat je beter zou worden

gelukkig bewees je me ongelijk.

natuurlijk werd er hard gewerkt
aan plannen, op werven, aan ons huis,
aan onszelf, aan de liefde...

natuurlijk was het wel eens druk,
vermoeiend, te veel

maar er was ook eens wat rust,
ontspanning, zee, bos, zon, wolken,
energie voor creativiteit en lekker eten,
ontmoeting, vriendschap, liefde,
kunst, muziek

en altijd weer die lachende gezichtjes
van onze twee ontroerendste bezitjes

dankjewel, 2016,
het was me een genoegen
en nu ontmoet ik met open armen

2017







































Ik wens jullie allemaal oprecht een gelukkig nieuw jaar!

zaterdag 24 december 2016

AVONDZOEN







































Aaron die houdt van kerst en ons in de sfeer brengt: "Papa, als zusje klaar is voor haar dutje, dan gaan wij naar de kerstboomwinkel een kerstboom kopen, afgesproken?!" // Annabel die flink mee de boom versiert, maar daarna ook wel alles er weer terug uit haalt // Aaron die talent heeft voor gezelligheid: altijd als eerste de lichtjes van de kerstboom aandoen en op een avond al de sterren (die we samen maakten vorig jaar met fimo) uit de kerstboom halen om overal in huis op te hangen: aan de kapstok, aan het handdoekhaakje, met magneten van zijn knikkerbaan aan de kolom, met tape aan de muur... "En als papa straks thuiskomt, is het hele huis een verrassing." (smelt) // Annabel die van elke situatie (handjes wassen, jas aandoen, ...) een vang-mij-spelletje maakt // knikkerwatervallen // na een half jaar voedselteam nog steeds volop gezond en geïnspireerd aan het koken elke dag (niet gedacht ik het zo lang zou volhouden)  // cadeautjes inpakken (met gerecycleerd papier van vorig jaar) en kerstkaartjes schrijven // wintertijd sfeer opsnuiven (enkel sfeer, geen shoppen, geen stress)

Fijne feestdagen allemaal!


Serie Avondzoen
't Is goed in 't eigen hert te kijken
nog even voor het slapengaan...
De voorbije weken ben ik dankbaar voor...

vrijdag 23 december 2016

FAIR WEAR FRIDAY ***FEESTEDITIE***

Dringend nog eens tijd voor Fair Wear Friday.
Deze keer niet wat we vandaag aan hebben,
maar wel wat klaarligt voor morgenavond...



Aaron:
- zwarte legging van Mundo Melocoton
- longsleeve in biokatoen van JBC
(ik zeg het nog maar eens: ik word niet gesponsord, maar dit is nu eens één van de weinige winkels in een gewone winkelstraat waar je nog kan binnengaan, als je enkel nog fair en liefst eco koopt.  Dat is toch wel fijn. Hoewel ik zelden nog in een winkelstraat kom, maar wat ik bedoel: als zij het kunnen, waarom de rest dan niet?)
- sokken van Le Big - oeps, deze zijn niet ok (maar toch zo kleurrijk, ik kon niet weerstaan)
- schoenen van El Naturalista



Annabel:
- nog twijfel tussen:
  handgemaakt rokje (cadeautje uit Australië) en tweedehands t-shirt via 2dehands.be
  OF kleedje tweedehands van haar nichtje
- blauwe kousenbroek, tweedehands
- schoentjes van Eli





Mama:
- kleedje geleend van mijn zus (voor een trouwfeest vorige zomer was ik in plaats van een nieuw kleedje te gaan kopen, eens gaan 'shoppen' in de kleerkast van mijn zus.  Handig!)
- nylonkousen van Tommy Hilfinger - o jee, dat krijg je dus als je een paar dagen voor de trouw van je nicht beseft dat je geen bijpassende kousen hebt voor het kleed dat je kocht. En je komt met je moeder in een winkel en toevallig liggen daar de perfecte kousen in Midnight Blue.  Dat was toen een superfantastisch handgemaakt kleedje van Dawanda trouwens, dat was dan weer wel ok.
- cardigan van Froy & Dind
- nieuwe botjes van NAE



Papa:
- trui van JBC
- broek van Ontour, made in Portugal
- sokken: euh, oude geitenwollen sokken van ergens??
- schoenen van El Naturalista

Besluit:
Hé, de papa doet ook eens mee :-).
Voor de papa zijn we nog niet te streng, want het is sowieso wat moeilijk om in zijn maat (en goesting) kleren te vinden.  Maar deze keer is het toch gelukt.
Verder nog een paar steekjes laten vallen, maar over het algemeen vieren we eerlijk feest.
Ook onze cadeautjes zijn dat!
Nog tips voor een fair feest vind je hier.

Geniet van warmte en fonkelende lichtjes!
Vrolijk kerstfeest allemaal!

vrijdag 9 december 2016

AVONDZOEN




1000 knikkerbanen bouwen  (dank u sinterklaasje) // heerlijk vriendschappelijk weekendje weg // veel te veel foto's daarvan verwerken // Aaron die ALTIJD fluistert (zo schattig) als het over Sinterklaas gaat: "Mama, zwarte piet was in ons klasje geweest en hij had stoelen omver gegooid en koekjes op de auto-mat gestrooid." // adventskalender knutselen, want voor je 't weet is 't Kerstmis // fotokalenders maken // Annabel die altijd supervrolijk en enthousiast is, zelfs al is ze ziek, waardoor de dokter vroeg of ze haar mee naar huis mocht nemen en de lieve cm-oppas een fijne dag had.  Die noemde haar wel steeds maar 'poppemieke', maar toen ze vertrok riep Annabel: "daaa-aaag poppemieke".  Haha :-)

Serie Avondzoen
't Is goed in 't eigen hert te kijken
nog even voor het slapengaan...
De voorbije weken ben ik dankbaar voor...

dinsdag 6 december 2016

OOGSNOEP






















Weekendje weg naar Butgenbach.
In order of appearance:
1-2: wandelen/loopfietsen aan het meer van Butgenbach en dieren spotten
3: speelgoedpaardje in de taverne waar we heerlijke soep eten aan het meer
4: 's avonds letterkoekjes spellen
5-12: wandelen naar La Cascade du Bayehon met flinke kindjes.  Veel foto's ondanks het grijze weer, maar wat mooi als de natuur zo veel grootser is dan wij.
13: stuwdam van Robertville
14-15: chateau Reinhardstein
16: het heerlijke weekend eindigen met croques monsieurkes

PS: @lily&woody: de jas doet bij ons wel goed dienst, zoals je ziet!


zondag 4 december 2016

MAAK EENS EEN SCHILDERIJ MET JE KLEUTER EN PEUTER






Er zijn zo van die rozige ideaalbeelden die je hebt, die niet blijken te kloppen met de realiteit.
Samen knutselen met de kindjes is er zo één van.
Daar keek ik erg naar uit.
Maar Aaron tekende en knutselde helemaal niet graag.
Deed het nooit langer dan 10 minuten.
Sinds dit schooljaar is dat veranderd.
En Annabel, die vind dat wel erg leuk.
Joepie!
Maar als we schilderen of stempelen, welja, dan verandert alles meestal gewoon in één grote brei.
Ik laat hen doen, wil hun eigen creativiteit en expressie laten botvieren.
Maar vraag me intussen af hoe die kleuterjuffen dat doen.
Dat ze thuiskomen met schilderwerkjes en tekeningen die werkelijk ergens op lijken.

Dus toen ik het idee opvatte om samen een schilderij te maken, dacht ik: ik moet ze hun gang laten gaan, binnen afgelijnde contouren.  Letterlijk.

Een stappenplan:

STAP 1
Koop een canvas of een plaat mdf, die je een grondlaag geeft in gesso.
Of, zoals in mijn geval: hergebruik een oud schilderij dat je ooit als student schilderde voor je ventje, maar waar je nooit echt tevreden over was, alleen wist hij al dat je ermee bezig was en wilde hij het toch hebben.  Een doorn in mijn oog hier in huis en ik mocht het niet wegdoen, maar nu heb ik dat toch maar mooi opgelost.

STAP 2
Kies een leuke kleur voor de grondlaag en schilder die zelf.

STAP 3
Bedenk wat je wil gaan schilderen en schilder maar 1 vorm/onderwerp per keer.
Ik plakte de vorm van een wolk af en bedekte al de rest van het schilderij met papier.
Laat de kinderen hun knutselschort aandoen en zet alleen witte verf op tafel.
Zorg wel een back-up plan en voorzie schilderpapier naast je schilderij, want dat gaat dan zo:
"Mama, ik wil een regenwolk schilderen, een donkerblauwe."
"Liefje, maar mama wil een witte wolk, de rest van het schilderij is donker (kon ie niet zien natuurlijk), dus de wolk moet in het wit."
"Maar mama, ik wil een regenwolk."
... (herhaal een paar keer)
"Weet je wat, je schildert eerst hier een witte wolk, en daarna mag je nog een donkerblauwe wolk schilderen op papier."



STAP 4
Laat drogen en vertel vooral niet wat het volgende deel gaat worden, nog voor je dit hebt voorbereid.
"Morgen mogen jullie dan de regen schilderen.
Uit de wolk gaan schuine straaltjes regenen,..."
"Maar ik wil niet schuin, ik wil dat rechtdoor naar beneden.
Als het regent, gaat dat toch recht naar beneden."
Terwijl hij dat denkbeeldig aftekent op het schilderij.
"Ja, liefje, maar niet altijd hé, als het waait, dan regent het wel schuin."
"Maar mama, ik ga eens voelen buiten."
- doet de voordeur open en steekt zijn hand uit -
"Het waait niet mama, de regen gaat naar beneden."
"Maar Aaron, het regent ook niet!
"Mama wil het graag schuin, omdat dat grafisch mooi is."
Papa moeit zich: "En mama is architect, dus mama weet wat mooi is."
"Ik weet ook wat mooi is."
Juist ja.
Gelukkig had ie er geen enkel probleem mee dat het sterretjes, blaadjes en plusjes zou regenen,
(respectievelijk het logo van Aaron, Annabel en onze trouw).

STAP 5
Voorbereiding van deel 2 dus.
Bedenk dat je het schilderij graag klaar hebt voor het wolkfeestje van de dochter, en dat de zoon inderdaad ook wel oog heeft voor schoonheid, dus respecteer in deze maar zijn artistieke keuze.
Bescherm het eerder geschilderde deel volledig met papier.
Maak stempels uit aardappelen.  Dat gaat supergemakkelijk.  Je kan snijden wat je wilt.
Vrij of met de hulp van koekjesvormpjes.
Knutselschortjes weer aan, haal diep adem en hoppa, stempelen maar.
Zorg wel weer voor back-up papier, want gegarandeerd wil zoonlief weer andere kleuren mengen.

STAP 6
Laat drogen.
Pak het uit.
Geniet.

STAP 7
Zoek een plaatsje om je werk te laten schitteren.
Dit staat nog op mijn to-do lijst eigenlijk.





zaterdag 19 november 2016

AVONDZOEN







Fijn feestje // de rust die weerkeert daarna (want hoe leuk ik het ook vind om feestjes te organiseren, ik laat mij altijd een beetje gaan met wat ik allemaal wil maken en dan wordt het toch wat stress) // herfstknutsels // onze kinderen die het straatbeeld kleuren.  Vrij letterlijk 's ochtends.  Helm op, fluo top!  // frittata met restjes volgens 'sjabloon' van Dorien Knockaert.  Hmmmm // aan het einde van een lange druilerige werkweek naar huis fietsen en de zon erdoor zie komen.  Meteen denken: "zoek de regenboog", naar links kijken en hem vinden // cupcakes bakken voor de tweedehandsbeurs op school - allen daarheen morgen!







































Serie Avondzoen
't Is goed in 't eigen hert te kijken
nog even voor het slapengaan...
De voorbije weken ben ik dankbaar voor...

zondag 13 november 2016

LIEFSTE ANNABEL !! TWEE !! FEESTEDITIE




O krinkelende winkelende deugnietding
met paarse kniekousjes aan
wat zie ik graag je beentjes
al huppelend door de wereld gaan!
Gij leeft en gij roert en gij loopt zoo snel,
al zie 'k soms knietjes bloeden
gij weet uw weg al wel
al is je hoofd in de wolken
Wat waart, of wat zijt, of wat zult gij zijn?


Baby helemaal weg, op en top peuter,
kleuter en leuke meid in de dop
vrouw met ballen in wording.


Je weet wat je wil.
Je bent ondernemend.                                                                                       (van wie heb je dat?)
Je laat je niet doen (in de crèche of door je broer).

"Kom mee, mama" en dan trek je beslist aan mijn hand en heb ik geen andere keuze dan meegaan om te zien wat er is dat je wilt doen/hebben.

"Fietsje".  Jaja, je fietst tegenwoordig op je driewielertje elke dag helemaal naar de crèche.
Zelfs als we al wat aan de late kant zijn, je laat je niet in de buggy gezet worden. En gelijk heb je natuurlijk, je hebt ook het recht om te fietsen, ook al is je broer veel sneller op zijn fiets.
Onderweg stop je vaak om naar mensen te lachen.
Of erger: je maakt rechtsomkeer om met ze mee te fietsen.

"Aaro boke éteuh" roep je 's ochtends -hij heeft tijd nodig om wakker te worden en zit op de zetel, maar jij begint je dag aan de tafel met yoghurt met muesli en een boke.  En wil graag zijn gezelschap.
Jullie kunnen fijn samen spelen.  Al loopt het soms eens fout (je afbraakpolitiek kan hij niet echt appreciëren, maar hé, hij pakt ook vaak jouw speelgoed af. Jullie zijn aan mekaar gewaagd),
jullie zien mekaar oprecht graag.  Laatst moest ik Aaron uitleggen waarom hij niet met jou kon trouwen.  "Maar ik zie zusje toch graag?"
Als we één van jullie twee onder zijn/haar voeten geven, dan gaat de andere in de verdediging.
Mooi is dat.  (Ook wel lastig.)




Je praat elke dag beter en beter.
En je praat véél.
Zegt woorden na.
"Sappelsap."  "Knikkerbaan." "Knikkertjes." "Zeejond" (je knuffel) en "Poppetje" (je andere knuffel)
"Mijn." "van Annabelleke." "Oei. Mama gemorst.  Mag niet." (mét opgeheven vingertje)
Je imiteert heel veel.                                                                 (dat vingertje heb je niet van ons?!)
Wil een vod om te poetsen.
Als Aaron morst, dan jij ook.
Als Aaron springt, dan jij ook. "Pingen!!"
Als Aaron papa mag helpen, dan wil jij ook!!
(maar op de zolder kan je het steevast niet laten om alle schroeven uit hun doos te laden, niet echt geschikt speelgoed voor jou, meid)

Je speelt héél graag in je broer zijn bed.
Verstoppertje onder het deken.
Of beneden achter het gordijn.
"Waar is Annabel nu?", vraag ik dan, en dan begin je heel hard te giechelen.
Je doet ineens koprol in ons grote bed. En maar "pingen!"
Dat doet me denken aan Aaron op die leeftijd.  Die deed net hetzelfde.
Nu bouwt hij parcours (zoals in de turnles?) met de zetels, salontafel en kussens allerhande.
Hij springt en loopt en duikt overal over en jij doet overal mee.



Favoriete hobby tegenwoordig: mijn tas helemaal uitladen en mijn portefeuille.
Of papa zijn rugzak en pennenzak.
Je doet ook graag je schoenen uit en weer aan.  Idem voor je sokken, broek, jasje...
Gaat zelf uit de kast een short van Aaron halen en trekt die aan over je pijama.
Nog een leuke hobby: na het eten kruip je steevast heel snel uit je stoel en spurt richting de zetel.
Het is een spelletje geworden, omdat je niet mag met je vuile handen in de zetel
en je het blijkbaar grappig vind dat mama je dan achterna komt gezeten met een washandje.
Je bent verdorie snel.

Je bent super vrolijk en kan zo mooi lachen.
breekt de hele hemel open
echt, ik waan me in de tropen
't is echt machtig als ze lacht



We vierden je verjaardag hier thuis.
Met veel volk.
En veel wolk.
Gezellig en levendig (euh, zeg maar rumoerig en rommelig :-).
Met veel lekkers en cadeautjes, maar vooral veel lachende gezichten.
Hiep hiep hiep HOERA!
Voor onze wolk van een dochter.
Voor ons zonnetje.






maandag 24 oktober 2016

AVONDZOEN




zonnige bosherfstwandeling (en even helemaal genieten van het moment, dus zonder fototoestel, sorry daarvoor) // lieve verjaardagswensen en dan vooral die per post //  aaron die naar mijn feestje wil komen en wil dat er een springkasteel zou zijn op "mijn feestje" (onbegrijpelijk voor een kind van 4 jaar dat er geen verjaardagsfeestje is voor mama :-) -maar onverwacht was het 's avonds toch een beetje feest) // samen sterrecakejes bakken om uit te delen op school (fiere jongen) // de kleur van savooikool die net in het kokend water landt (niet op foto te vatten eigenlijk) en de prachtige kleuren van warmoes // annabel die echt elke dag beter praat. "slaapwel. kusje geve mama". // ZONdagje uit met vriendinnen, zonnige terrasjes en een boeiende tentoonstelling - batterijtjes opgeladen!




Serie Avondzoen
't Is goed in 't eigen hert te kijken
nog even voor het slapengaan...
Deze week ben ik dankbaar voor...

vrijdag 14 oktober 2016

LIEFSTE AARON **** VIER **** FEESTEDITIE



Allez en route, zo riep het leven, 
ik keek in haar ogen en ik greep ze

Vier (VIER!!!)  jaar geleden kwam jij zachtjes ons leven binnen.
Zalige bevalling, je weende niet
En ja, je kéék, al heel vroeg,
lachte naar me in je eerste week,
reageerde op mijn stem
- en je greep me.

Je maakte van mij een mama.
Ik leer - mee met jou - met vallen en opstaan.
Het mama zijn is een hot item tegenwoordig.
(getuige the gentlemom, mama baas, lilith,...
een roze of een grijze wolk?
nou...
de laatste jaren waren alleszins bewolkt - nu en dan.
(niet enkel door het moederschap, er waren andere factoren)
Ik zorg heel graag.
Voor jou, voor anderen.
Maar zelfzorg is ook belangrijk.
Ik schrijf het hier voor later, lieverd,
neem het maar van mij aan.
En nee, ik heb niet goed voor mezelf gezorgd,
langzaam maar zeker komt er beterschap in.
(net als bij lilith toont de blog dat een beetje)
Ik heb het heel hard nodig om creatief te zijn.
Maar weet je wat?
Dat begint al eens te lukken.
Zo'n 4-jarige in huis,
dat vind ik zooooo veel gemakkelijker.

Je wordt zo wijs.
Ik ben veel minder met je bezig,
maar dat is niet erg;
integendeel, het is zelfs beter.
Je wordt er zelf nog creatiever van.
Bouwt knikkerbanen waar ik zelf nooit op zou komen.
(enkel met de bochtblokjes, een klein doolhof wordt het dan)
(die knikkerbaan is een verjaardagscadeau: "morgen als ik 4 jaar word, dan wil ik een knikkerbaan. -stilte - en als ik 5 jaar ben: knikkers" // die knikkers heb je toch ook maar al gekregen // alles is 'morgen': volgende maand, volgende week, gisteren)
Observeert alles, probeert dan vanalles uit.
Open-minded en out-of-the-box.
Dat is zo zalig, dat je nog niet voorgeprogrammeerd bent.
Maar je probeert erachter te komen,
hoe dat complexe programma van de wereld in mekaar zit.
Je stelt veel vragen bij wat je ziet en hoort.
"Mama, hoe gaat de zon onder, 's avonds, in de zee?"
"Mama, welke letter is dat?" bij elke letter van elke nummerplaat
"Mama, wat wil dat skeersbord zeggen?" (verkeersbord)
"Mama, kindjes krijgen geen baby's hé?  Maar als ik later groot ben,
zo groot tot aan het plafond, dan word ik ook papa."
"Mama, jij moet goed eten, dan word je even groot als papa
en dan mag jij ook met de trein gaan werken"




't Is al lang verleden tijd da'k ik als kind docht da'k kost toveren
Zo lang dat ik het vergeten was,
maar nu herinner je me eraan.
Je vindt een stok, het blijkt een toverstok:
"hocus focus pats, ik wou dat jullie benen allemaal weg waren!"

Toepasselijker zou zijn:
"hocus hocus pats, ik wou dat het feest was!"
Want wat houden vierjarigen van verjaardagsfeestjes!
Je mocht al naar een paar vriendjes hun feestje gaan
en voor het eerst mocht jij ook vriendjes uitnodigingen op jouw feestje.
(wat was dat moeilijk kiezen zeg, al de kindjes van jouw klas zijn jouw vriendjes.)

Het weer zat niet zo mee, maar dat deerde niet,
er werd gespeeld (ook in de regen), gesmuld, gezongen en kaarsjes uitgeblazen,
genoten -door iedereen, maar vooral door jou
en gedanst -zowaar op een plopkaart waar muziek uitkwam bij het opendoen.






Dansen. Wat hou je van dansen.
                                                                  "Mama, zet je jouw liedje nog eens op?  Dancedancedance"
En van muziek tout court.
En routèèèèèèèèèè!!!
Brul je luid mee, terwijl je danst en springt op de zetel.
Je bent een fan van den Tourist (le MC)
Je zus doet lustig mee.

We gaan verder
en route
omhoog en ook wel eens naar beneden,
tot da 'k horizon kan zien
op een boeiende slingerpad,
dat dit leven is...
Ik hoop dat we nog lang samen mogen wandelen,
ontdekken,
dansen, springen, zingen.

Gelukkige verjaardag!










woensdag 12 oktober 2016

LIEFSTE ANNABEL ZOMEREDITIE

Mijn lieve meisje,

Wat heb jij deze zomer groeischeuten gekregen!!
Letterlijk (met de nodige groeipijnen 's nachts?)
en verbazingwekkend, maar echt centimeters op enkele dagen...

Figuurlijk.
Je bent enorm in een test-fase.
Als we nee zeggen, is het voor jou net een reden om het nog 10 keer te doen:

blaadjes van onze ene kamerplant trekken en oprollen en in je oor steken
(je zag papa oorstoppen indoen)
opritsteentjes in je mond steken
(dat houdt maar niet op, alles willen proeven)
op de tafel kruipen terwijl we nog aan het eten zijn en dus alle servies en glazen er nog op staan
(wat zeggen ze dan? scherven brengen geluk?)

Je bent roekeloos
wil het woord "gevaarlijk" niet begrijpen
nochtans gebruik ik het niet overdreven veel
maar zomaar de straat oplopen
is ECHT te gevaarlijk, meid

Uitleggen waarom iets niet mag, lijkt niet te werken bij jou.
Je houdt je hoofdje schuin van "ik hoor je wel, maar ik wil het niet horen".
Als je je zin niet krijgt, kan je heel hard protesteren en op de vloer gaan liggen
(dat heeft je broer nooit gedaan),
maar het gaat ook (gelukkig) snel weer over, met wat geduld en veel humor.
Want wat lach je graag!
Je bent een supervrolijke meid, je enthousiasme is echt eeuwig.
Speelt reuzegraag verstoppertje en lacht hartelijk als we je dan 'vinden'.
Kan uitbundig staan zwaaien "Daai"  "Daaaaaaai!!!"
Loopt 's ochtends rond met een big smile: "GOEIEMORGE !!!"

Ja, dat zeg je echt, "goeiemorge"
Je kan je al behoorlijk verstaanbaar maken.
Je zegt nu "Aaron", met een franse r
Dat moet zowat je meest gebruikte woord zijn, denk ik.
(als je 's ochtends wakker wordt, roep je niet mama of papa, maar "Aaron")
Daarna komen "aandoen" en "uit doen" en "ope doen",
vooral met schoenen allerhande, maar ook met kleren en zwembandjes.
En "koekje", "pakke", "buite", "kijke", "drinke", "evalle", "oei", "mooooi", "ooh, waaaw!"

Je imiteert veel.
Aaron toont na het eten altijd zijn handjes en vraagt: "ben ik proper?"
Jij doet dit nu ook (te pas en te onpas): "pope?"
Je gaat af en toe op het potje. "pipi doe".
(en gaat steevast mee als je broer pipi gaat doen "Aaron pipi doe".



Je hebt geen watervrees (zoals je broer).
Geen voorzichtig voelen, met je teentjes,
Nee, je loopt gewoon plat de zee in,
struikelt en gaat kopje onder,
maar je speelt gewoon verder.
Rollebolt door het zand en de modder.
Speelt zalig samen met je broer.




Je stapt niet.  Je loopt.
Kan niet wachten om het leven te ontdekken.
Gulzig.
Zoals met nootjes of rozijnen of bessen of kerstomaatjes of knuffels...  "Noh.  Noh." (nog)
Kan niet wachten om alles te kunnen wat je broer kan.
Je bent erg ondernemend, wacht niet op hulp, maar probeert alles gewoon zelf.
Je kan geen twee minuten stilzitten.
Vallen (veel rode knietjes), opstaan en weer doorgaan.
Je wil vooruit in het leven.

Zegt een dokter (die je voor het eerst ziet):
"Wat een geweldig kind.
Wereldontdekker.
Daar gaat ge wel nog wat mee meemaken".

Ik denk dat ie gelijk heeft.
Laat maar komen.
Wij zijn er voor jou.
Om jou te laten ontdekken,
soms een beetje in te tomen
en om jouw rustplek te zijn.


I am your parent
You are my child.
I am your quiet place
You are my wild

Maryann K Cusimano





zondag 9 oktober 2016

LIEFSTE AARON ZOMEREDITIE

Zodra ze op school zeggen dat het bijna vakantie is,
denk jij dat we naar de zee gaan.
Vakantie is voor jou op reis gaan naar zee.
Maar sorry lieverd, mama en papa moeten eerst nog werken...

We maken samen een aftelkalender: een tekening van het strand en de zee
en elke dag mag je een stickertje met foto's van de zee-vakantie van vorig jaar plakken.
Intussen organiseren de juffen zomeropvang op school, en je amuseert je er te pletter!!!
Je vertrouwde omgeving intussen, met je vriendjes,
maar dan alleen maar vrij spelen, kiezen tussen activiteiten, en veel buiten spelen.
Je komt vuil en doodmoe thuis, en vooral héél gelukkig!

En dan is het eindelijk zover,
op reis naar zeeland.
In de voormiddag gaan we meestal een stadje verkennen.
In de late namiddag gaan we naar strand of het zwembad.
Het is zalig zomerweer.
Je wil meteen de zee in.
De watervrees van vorige jaren is helemaal verdwenen.
Nog een lichte terughoudendheid, maar die is snel over.
Fantastisch vind ik het.
Je wordt ineens een waterrat
ook in het zwembad
wil in het diepe bad gaan zwemmen met mama,
wil van de waterglijbaan met papa,
wil "vanzelf" leren zwemmen.



"Dit is het langste dat ik ooit op vakantie ben geweest, hé?"
Ja lieverd (je hebt nog gelijk ook).
"Dit was de beste vakantie ooit."

Je zegt tegenwoordig wel vaker zo'n dingen,
bijvoorbeeld na het bouwen van (alweer) een treinspoor:
"het beste spoor gebouwd van mijn leven"

Als we thuis gaan fietsen, langs de school, die ondertussen echt dicht is
- voor de vakantie -
maar eigenlijk ook voorgoed, want ze verhuizen naar een nieuwe school -
dan sta je aan de poort nostalgisch te mijmeren.
Dat de opvang er zo leuk was
en de vakantie zo leuk was.



Je vakantie is dan nog maar net voorbij de helft!
Maar die van ons is wel gedaan, dus je gaat nog bij omi & opi logeren,
en twee weken "op kamp", in een andere school waar je niemand kent.
Ik maak me daar vreselijk zorgen over,
wat we je nu toch aandoen, en dat twee weken voor je naar je nieuwe school verhuist,
wat ook weer zo aanpassen gaat zijn...
Letterlijk misselijk ben ik de dag voor je moet gaan. (moeders toch)
En dat blijkt nergens voor nodig.
Je gaat ontzettend flink binnen 's ochtends
en je hebt zoveel plezier dat je wil dat ik éérst zus ga halen in de crèche en dan pas jou, zodat je langer kan blijven.

Er blijkt een kindje van je klas in je groep te zitten,
maar daar kom ik pas na twee dagen achter als ik de moeder tegenkom.
Zij bleek wel op de hoogte te zijn van je aanwezigheid.
Maar wij komen nooit veel te weten van jou.
wat je gedaan hebt op kamp,
wat er dan wel zo leuk was in de opvang,
hoe het was op school...

"niet vertellen"
antwoord je vaak

we vragen ons af wat er in je hoofd omgaat soms,
wat je doet en wie je vriendjes zijn,
we zijn zo nieuwsgierig,
maar je hebt je eigen leven -nu al.
Je wordt al zo groot
en tegelijk ben je nog zo klein soms...
(en je gebruikt dit ook wel naar gelang het je uitkomt).
Soms is het huilen, wil je enkel mama en je tutje.
(oh, je tutje, ik weet niet hoe we dat gaan afpakken binnenkort...).
Maar meestal sta je er, een jongen uit één stuk,
beetje voorzichtig in het begin, maar dan er volledig voor gaan.
Een jongen die kan fietsen "met trappers",
(had ik dat al gezegd?  ging vanzelf hoor, dat fietsen),
kan lopen, springen, (break)dansen, zingen,
grapjes maken,
alles kan/wil benoemen,
alles altijd gezien heeft,
op elke vraag een antwoord wil,
de wereld wil bevatten.
Die op alles wat wij vragen, ook een antwoord klaar heeft.

Laatst in het kleedhokje van het zwembad,
je wil absoluut niet naar huis

"lullie moeten je terug uitkleden"
"oh, waarom?"
"jullie moeten terug gaan zwemmen"
"oh, zonder jullie?"
"jaaaaaaa"
"ga jij dan naar vake en moeke rijden, zelf?  Weet je de weg?"
"neeeeee"
"ah, mama ook niet, maar papa gelukkig wel"
"en jouw telefoon ook hé?!"


dinsdag 27 september 2016

AVONDZOEN



Nog meer nazomer // nog meer smoothies // stadswandeling met de dochter en het te warm hebben en thuiskomen en schoenen meteen uit, kom hier, sandalen!!! en dat dus eind september // laaaaange brunch met vrienden en kindertjes // de zoon helemaal bezweet en happy gaan afhalen van een verjaardagsfeestje // plannen maken voor zijn verjaardagsfeestje // samen cake bakken // de dochter die graag verstoppertje speelt // de man die graag schrijnwerker speelt



Serie Avondzoen
't Is goed in 't eigen hert te kijken
nog even voor het slapengaan...
Deze week ben ik dankbaar voor...

zaterdag 10 september 2016

AVONDZOEN

't Is goed in 't eigen hert te kijken
nog even voor het slapengaan...


Dit gedicht van Alice Nahon ken ik van buiten,
omdat mijn moeke (grootmoeder) dit altijd opzegde
voor het slapengaan als we daar logeerden.

En het is goed om 's avonds even stil te staan
en dankbaar te zijn.
Dus af en toe ga ik dat hier doen.
Stukjes van het leven
zoals het kwam
de voorbije dagen.



Nazomer, oh fijne nazomer // onze op maat gemaakte tuintafel die eindelijk gearriveerd is en voor de eerste keer echt buiten eten op ons eigen terras // bananen-ananas-smoothie drinken met een rietje // vers voer van het Voedselteam, waar ik inspiratie en goesting van krijg om lekker te koken // blijven hangen aan de schoolpoort // na school spontaan uitgenodigd worden om te gaan spelen-babbelen bij een klasgenootje // mijn ventje die mijn (ietwat moeilijk uitvoerbare) ontwerp werkelijkheid maakt // Annabel die nu boven altijd uit het raam zwaait "daaa dada papa", omdat ze ervan uitgaat dat ie sowieso daar op het dak zit :-) // Aaron die koorts heeft en nog bij mij op de zetel wil blijven liggen, met zijn hoofd op mijn schoot en dan vraagt: "mama, hoe gaat de zon onder, 's avonds, in de zee?"

maandag 29 augustus 2016

OOGSNOEP

































:::ZOMER:::ZON:::ZALIG:::ZEE:::ZAND:::
:::ZWEMMEN:::ZOETE IJSJES:::ZEELAND:::