ZERO PASTIC WEEK: ROUND UP

Ik dacht: dat moet toch te doen zijn voor één week.
Zeker aangezien ik niet vaak winkel en niet veel nodig had deze week, buiten natuurlijk wel boodschappen voor het eten.

Melk, boter, afwasmiddel, koeken,... om maar enkele dingen te noemen die moeilijk zijn zonder plastiek, dat alles was nog op voorraad, dus hoefde ik niet te kopen.

Zelfs dan nog is het tricky.

Op dinsdag ging mijn man even naar de buurtwinkel voor sla en tomaten.
Enkel dat.  Sla en tomaten.
En de krop sla (ja een krop, geen zakje voorgewassen), zat toch wel niet in een plastiekske van 'flandria'.
Dus alleen daarvoor al, kwam er een stuk plastiek ons huis binnen.

Op woensdag ging hij er een kool halen en voor hij er erg in had, deden ze die in een plastiek zakje.
"Daar mag ik niet mee thuiskomen van mijn vrouw", zei hij.
"Oei, is ze zo streng?"
"Nee, maar het is week zonder plastiek."
"Ah, ok".
En ze haalden de kool terug uit het zakje.
Dus kwam hij thuis zonder plastiek zakje, maar wel met een plastiek potje Griekse yoghurt.
Waar hij een heel lekkere dressing mee maakte, dat moet gezegd.

Op donderdagavond hadden we een paar overrijpe bananen, waar dringend milk-shake van moest gemaakt worden.  Maar het vanille-ijs was op.  En voor mijn man gaat dat niet zonder.
Dus reed hij naar de croccantino voor ijs.  En kwam terug met een plastieken doos.
(Nu ga ik die volgende keer wel uitwassen en vragen of ze ze opnieuw willen vullen.  Ik denk dat ze dat daar wel zouden doen.)

Op vrijdag ging ik boodschappen doen en had ik ondanks de goede voorbereiding toch nog 2 stukjes plastiek mee.

Conclusie: technisch gezien heb ikzelf niet zoveel plastiek gekocht, maar er is toch wel wat plastiek ons huis binnengekomen, ondanks goede bedoelingen.
Maar zonder er op te letten, was het het driedubbele geweest, denk ik.
Of nee, ik ben daar zeker van.
Dus we kunnen wel degelijk iets doen.

Foto genomen in Kunsthal Rotterdam - OMA

En ook voor het deel dat moeilijk te vermijden valt, kunnen we actie ondernemen.
Stuur het afval op naar de producent, samen met een begeleidende brief -te vinden op zeroplasticweek.org.
Of ze alstublieft toch eens kunnen nadenken over een alternatieve verpakking.
Als we dat met z'n allen doen, kunnen ze ons niet negeren.
Ik stuur er alvast één naar LU (prince ministar koekjes zijn zo lekker), ALPRO SOJA (sojamelk, boter, puddingskes,...) en OXFAM wereldwinkel (waarom ze in godsnaam hun lekkere citroenthee in plastiekjes doen tegenwoordig, i.p.v. papiertjes).

Conclusie 2:  We zijn bijna een week later met het publiceren van deze blogpost.
Het was een drukke week.  Zo druk dat ik nergens ben geraakt om überhaupt iets te kopen.  En dus ook geen plastiek.
Zero plastic week was beter deze week geweest! :-)